26-06-2017

Volleybal met een gouden randje

Maandag 26 juni 2017. Vandaag moest het gebeuren. De bus, die langs meerdere hotels moest, zou om 07.05 uur vertrekken. De coach wilde echter geen risico nemen en er werden drie taxi’s besteld om 07.15 voor de sporters. De supporters gingen met de bus van de organisatie mee om 07.05 uur. We waren lekker op tijd in de hal en iedereen kon zijn eigen voorbereiding doen. Op het laatste moment was Portugal er nog bij gekomen. Dit maakte de drie poules van vier teams helemaal vol.

Om 08.30 uur begon het toernooi waar we dus twee jaar naar toe gewerkt hadden. De eerste wedstrijd was tegen Groot-Brittannië, waar mijn vriendin Liz (Elizabeth) in speelt. Bij ons draaide alles redelijk tot goed en dat resulteerde in een 2-0 zege met duidelijke cijfers. Daarna speelde de andere twee tegen-standers tegen elkaar. Na het zien van die wedstrijd had ik goede hoop om de halve finale te bereiken. Hierna mochten wij tegen U.S.A.1. Eerste set ging weer makkelijk en goed. In de tweede set draaide het even niet zo lekker en stond het opeens 11-11 door eigenlijk veel eigen fouten. Bij de verplichtte time-out bij 12 (om te drinken) benadrukte Wolter, onze coach, nog eens waar het eigenlijk door kwam. Dit pakte heel goed uit want door een opslag beurt was het in eens 18-11. De druk was weg en de set werd ook binnen gehaald. Hierna weer een wedstrijd rust zodat we naar de kantine konden om met de supporters te eten en iets te drinken.

Na de rust werd onze laatste poule-wedstrijd gespeeld tegen Canada. De bleek ook geen probleem. De coach liet ook iedereen spelen. De halve finale was bereikt. Wie werd onze tegenstander? Iedereen dacht de gevreesde hongaren. Uiteindelijk bleken wij tegen Italie te moeten. Wij waren de beste van alle nummers 1 ( de minste tegen punten). Dan Argentinië en als derde Hongarije. De beste van de nummers 2 was Italie en dat werd onze tegenstander. Wij draaide vanaf punt 1 meteen optimaal. Alles ging naar tevredenheid. Heel makkelijk bereikte we de finale. De hitte in de sporthal was op dat moment de grootste tegenstander.

Hongarijen speelde op dat moment de andere halve finale tegen Argentinie. Dit won Argentinie en daar moesten wij weer tegen idem als twee jaar geleden. Na enkele minuten rust moesten we de finale beginnen. Weer liep alles lekker en werd het heel vaak afgemaakt met een mooie aanval. De Argentijnen probeerde tot het laatste maar hadden vandaag geen kans. Wij hadden GOUD!

Geweldig ook hoeveel supporters er in deze warme sporthal waren om ons aan te moedigen. Super steun vanaf de tribune. De huldiging volgde met diverse foto momenten. Geweldig om dat nog eens mee te mogen maken. Mijn eerste medaille met deze super nier is binnen. Afwachten hoe het bij de atletiek verloopt. Ik weet natuurlijk niet wie mijn tegenstanders zijn.

Groet Phily

Bekijk hier de foto’s van mijn deelname aan de World Transplant Games 2017 in Malaga, Spanje